Inspiracja dzieci i młodzieży do nauki i innego działania

Z wykształcenia jestem nauczycielem fizyki. Pracowałam w różnych typach szkół. W jednej z nich uczyłam młodzież z wyzwaniami (po wyrokach, trudnym zachowaniem, po trudnych przejściach). Byłam również miejskim koordynatorem młodzieżowego wolontariatu. Przez kilkanaście lat zajmowałam się wolontariatem w swoim mieście tworząc sieć ponad 40 placówek (w szkołach i przedszkolach), gdzie budowane były kluby Ośmiu Wspaniałych Młodzieżowego Wolontariatu.

Doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą pokazują mi, że wiele wyzwań z którymi się mierzą są zapoczątkowane w rodzinie. Przykładem może być praca z trudną młodzieżą, która na co dzień nie otrzymuje od najbliższych zrozumienia i wsparcia, dlatego popada często w konflikt z prawem. Nigdy nie miałam problemów z nawiązywaniem z nimi kontaktu. Powiem nawet, że bardzo ich lubiłam i szanowałam. Byli młodymi ludźmi, którzy świetnie sobie radzili pomimo wielu przeciwności, z którymi się zderzyli. Dużo też nauczyłam się od nich. Jednak podstawą do zbudowania naszej relacji był wzajemny szacunek i zaufanie. Podobnie z dziećmi, biorącymi udział w wolontariacie. Ta działalność społeczna pokazała mi jak dzieciaki są uczuciowe i wrażliwe. Są chętne do pomocy, do działania, do współpracy jednak wymagają poświecenia im czasu, tłumaczenia pewnych sytuacji i systematycznego prowadzenia ich. Ogromnym wsparciem w takiej pracy jest jednotorowe działanie nauczycieli, rodziców i opiekunów wolontariatu. Kluczem dobrej edukacji i wychowania jest zrozumienie i wzajemny szacunek.

Dla każdego człowieka należny jest szacunek. Nie ma znaczenia czy jest młody czy starszy lub jest np. po uzyskaniu wyroku sądowego. Każdy ma prawo do szansy.  Wystarczy otworzyć się na drugiego człowieka, wykrzesać odrobinę empatii w życiu codziennym, w szkole, w pracy – każdemu należy się szacunek. Budujemy wzajemne relacje przez okazanie uwagi drugiemu człowiekowi. Najlepszym jest wdrożyć w życie stwierdzenie – traktuj innych jak sam chcesz być traktowany. Największe efekty w pracy z dziećmi i młodzieżą dają:

• miłość
• dobro
• konsekwencja
• wzajemny szacunek.

Nie ma znaczenia ile masz lat, czy jesteś uczniem czy studentem, czy człowiekiem dorosłym realizuj te cztery wartości bez względu na to czy jest to młoda czy starsza osoba.

Obydwie współpracujące strony muszą umieć przyznać się do popełnianych błędów i przeprosić za nie dopiero wówczas możemy tego oczekiwać od dzieci i młodzieży. One są znakomitymi obserwatorami. Potrafią doskonale wartościować. Bardzo szybko zauważą brak szacunku do nich. My jesteśmy nauczycielami zatem głównie a może przede wszystkim powinniśmy być przykładem:

• być szczerym
• kierować się zasadą „wstyd za zło”.

W wielu sferach naszych działań: nauczaniu, wychowaniu kierujemy się naśladowaniem. Jak zostać autorytetem? Spełniać wszystkie wymienione wcześniej zasady, być szczerym i odpowiedzialnym. Dysponujemy jednocześnie taką mocą, że posiadamy wszyscy dobro. Dzięki temu jesteśmy bardzo bogatymi ludźmi, ponieważ jest to jedyna rzecz, którą im więcej jej rozdajesz tym więcej jej masz. Możemy ją rozdawać w nieskończoność. Im więcej rozdajemy dobra tym więcej do nas wraca.

.