Imperativ, czyli tryb rozkazujący. Może zacznę od tego, że nie uczymy się trybu rozkazującego po to, żeby się kłócić (chociaż przy kłótniach też się przydaje 🙂 Tryb rozkazujący pomaga nam w życiu codziennym, w normalnym porozumiewaniu się, tak samo jak mówimy po polsku:
daj mi numer do Anki / usiądź tutaj / nie żartuj
-> to nie są wyrażenia używane w kłótni, prawda?
W języku niemieckim jest podobnie.
Poniżej opiszę, w jaki sposób tworzymy tryb rozkazujący:
- Tryb rozkazujący nie tworzy się dla ich, er, sie, es -> to logiczne.
Nawet jak chcemy rozkazać samemu sobie, wtedy mówimy
np. idź i mu powiedz! (czyli kto ma iść? ty!)
- Tryb rozkazujący dla 1. i 3. osoby liczby mnogiej (czyli “wir” i “Sie”)
-> zamieniamy miejscami czasownik z osobą, w taki sam sposób, jak tworzymy pytanie:
Sie lesen den Satz. -> Lesen Sie den Satz! (Proszę przeczytać zdanie!)
Wir gehen ins Kino. -> Gehen wir ins Kino! (Chodźmy do kina!)
- Tryb rozkazujący dla 2. osoby liczby mnogiej (ihr)
-> usuwamy osobę “ihr” i zostawiamy sam czasownik:
Ihr schreibt. -> Schreibt!
Ihr lernt. -> Lernt!
Ihr helft. -> Helft!
- Tryb rozkazujący dla 2 osoby liczby pojedynczej (du)
– tutaj mamy kilka punktów do zapamiętania:
-> usuwamy osobę “du” i końcówkę “-st”
Du fragst. – Frag!
Du gehst. -> Geh!
Du sprichst. -> Sprich!
Du rufst an. -> Ruf an!
Du stellst dich vor. -> Stell dich vor!
- jeżeli przy odmianie czasownika przez osoby dodawaliśmy dodatkową literę “e” po to, żeby łatwiej było wypowiedzieć wyraz,
w trybie rozkazującym “e” zostanie:
Du antwortest. -> Antworte!
Du wartest. -> Warte!
Du bildest. -> Bilde!
Uwaga! Wg starej niemieckiej gramatyki powinniśmy zawsze wstawiać literę “e”, dlatego też starsi Niemcy mówią w trybie rozkazujący w następujący sposób: Gehe! Komme! Stehe!
- Jeżeli w odmianie czasownika dodawaliśmy umlaut ze względu
na odmianę nieregularną, wtedy umlaut nie pojawia się w trybie rozkazującym:
Du fährst. -> Fahr!
Du schläfst. -> Schlaf!
Uwaga! Jeżeli umlaut pojawiał się w wyrazie w bezokoliczniku (nie został dodany tylko ze względu na odmianę nieregularną), wtedy zostanie, np. Du öffnest. -> öffne!
Czasowniki “haben” i “sein” tworzą w trybie rozkazującym formy nieregularne:
Hab! -> Habt! -> Haben Sie!
Sei! -> Seid! -> Seien Sie!
Jeśli interesuje Cię temat czasownika w języku niemieckim, kliknij tutaj